Αφήστε τα όπως είναι. Μην πειράξετε τίποτα. ́Όλα όπως είναι. Τα μπουκαλάκια πάνω στο τραπέζι, τα ρούχα πεταμένα στο πάτωμα, το κρεββάτι ξέστρωτο. ́Όλα όπως είναι. Μην μετακινήσετε τίποτα. Και τον υπολογιστή ανοιχτό. Να έρχονται τα μηνύματα από φίλους και γνωστούς. Και οι φωτογραφίες. Προ πάντων οι φωτογραφίες.
Εγώ θα καθίσω εδώ, στο ξέστρωτο κρεββάτι,με τη μυρωδιά σου διάχυτη. Εδώ να σε βλέπω να ετοιμάζεσαι μπροστά στον καθρέφτη.
Σε κοιτάζω μέσα από τον καθρέφτη,
Ξέρεις αυτό το χρώμα στα μαλλιά σου τελικά σου πηγαίνει. Είχες δίκιο. Γιατί βάζεις βρε παιδί μου τόσο σκούρο στα μάτια; Χάνεται η γαλάζια λάμψη των ματιών σου. Και λίγη μάσκαρα, ναι τόσο που να σου δίνουν αυτό το όμορφο βλέμμα.
Σου έπλυνα και σιδέρωσα το τζιν σου. Αυτό θα βάλεις; Ωραία. ́Όχι ,όχι αυτό το μπλουζάκι. Είναι πολύ ελαφρύ και στο τρένο πολλές φορές κάνει κρύο. Δεν ανάβουν θέρμανση. Κάτι πιο ζεστό να βάλεις. Εκτός και αν… υπάρχει κάποιος να σε ζεσταίνει.
Να σου φτιάξω τη βαλίτσα; Βγάλε μου ποια ρούχα θα πάρεις. ́Όχι πολλά, θα βαρύνει η βαλίτσα και πως θα τη σηκώσεις μάτια μου.
́Ετοιμη; Το κινητό σου μην ξεχάσεις. Και πάρε με μόλις φτάσεις. Πάρε με σε παρακαλώ.
Θα καθίσω εδώ στο ξέστρωτο κρεββάτι, να σε βλέπω μέσα από τον καθρέφτη να ετοιμάζεσαι. Μου αρέσει να σε βλέπω κάθε φορά που είναι να φύγεις.
Και αυτή η βαλίτσα; ́Ηταν γεμάτη όμορφα ρούχα, Πως γίνεται κορίτσι μου να είναι γεμάτη στάχτες;;